Water en zeep
Door: Jacob & Colina
Blijf op de hoogte en volg Jacob & Colina
10 Maart 2014 | India, Sīkar
Hallo,
Daar zijn we alweer. Voor ons zit het werken erop. En pff, het was best moeilijk deze keer. Maar wel gaaf om mee te maken. En weer een ervaring rijker.
Vorige vrijdag zijn we niet naar school geweest. Het regende en onweerde enorm. En aangezien we een open air school hebben kon het les geven niet doorgaan. Dus we dachten, we gaan dan maar eerder naar Puskar. Toen we daar aankwamen begon het ook daar enorm te regenen. My en Johanna moesten nog naar een ander hotel. En wij snel naar binnen. Ons hotel heeft een binnenplaats, dus daar regende het ook enorm en toen ook nog een hagelbui. Zit je midden in de woestijn. Je verwacht het niet. Blijkbaar ook bijzonder voor de hotelmedewerkers want die stonden met hun mobiel alles te filmen en gingen de hagelstenen proeven. Toen het droog was wilden we ergens gaan eten buiten het hotel maar voor de ingang van het hotel stond zeker 30 cm water. Tja, wat te doen. Er doorheen leek ons geen aantrekkelijk idee met al het vuil wat erin dreef. Via een smalle rand, over een afscheiding geklommen en daarna via een balkon verder geklommen naar een droog gedeelte. Een waar survival maar geen natte voeten.
Deze week zijn we dan echt begonnen met de second grade. Linnea uit Zweden, die net is gearriveerd, gaan we inwerken zodat zij het kan overnemen met iemand anders. Het begint nu echt goed te lopen. En vooral mooi om progressie te zien bij de kinderen.
Een van onze favoriete jongens is Viki. De 1e week is hij 1 keer geweest. Smerig, vieze kleding aan en volgens ons een lijmsnuiver. Hij is echt een outsider en ook ouder dan de andere kinderen. De 2e week is hij ook een keer geweest en in de 3e week zagen we hem elke dag. Schoon shirtje aan en de haren netjes gekamd en gewassen. Hij wil zo graag iets leren en doet erg zijn best. Mooi om te zien. Maar om wat voor reden dan ook de 4e week hebben we hem niet meer gezien.
Jothi, een meisje van rond de 7, is ook een favoriet. Ze leeft in haar eigen wereld. Ze kan de A bijna schrijven. Altijd rustig aanwezig, praat nauwelijks. We denken dat ze wat autistisch is. Omdat we de groep hebben opgesplitst en nu de 2nd grade doen hebben we haar helaas in de first grade achter moeten laten.
Onze groep is nu stukken kleiner waardoor we veel meer gestructureerd les kunnen geven. We hebben onder andere gewerkt met post its. My name is….., what is your name? Ze vonden het prachtig om te doen en om elkaar te vragen naar de naam. Het benoemen van de letters blijft lastig. Zodra we het alfabet in een andere volgorde zetten weten ze het niet meer. De vrijdag hebben we benoemd tot de test en funny Friday. Op die dag gebruiken we papier. Om te beoordelen wat ze hebben geleerd doen we een soort van funny test. Dat werkt goed en ze vinden het leuk om te doen.
Tijdens het les geven moeten we ook nog regelmatig geiten en honden wegjagen die de les komen verstoren. Of wat al te opdringerige toeschouwers die op het muurtje gaan zitten verwijderen. Netjes vragen heeft geen effect. Meestal doe ik net alsof ik een steen oppak en dan vliegen ze weg. Soms toch maar the Indian way.
We delen 2 keer per week bananen uit. In de toekomst is het de bedoeling dat een van de vrouwen uit hun gemeenschap voor de kinderen elke dag een voedzame lunch gaat maken. Alleen zover is het nog niet.
Ook de distributie van 2e hands kinderkleding gebeurd zo nu en dan wanneer er voldoende is binnen gebracht. Probleem is dat de ouders de gekregen kinderkleding verkopen en van dat geld alcohol en tabak kopen.
En het goede nieuws is, we hebben water. Omdat de overheid nog geen aanstalten maakt om het gebouw op het water aan te sluiten hebben een paar puber jongens uit de buurt de watertank schoon gemaakt. Phillip en Emiel hebben water gekocht om de tank te vullen. De tractor met daarachter een tank met water kwam vorige week dinsdag het schoolplein op rijden om de tank te vullen.
Wij hebben 80 tandenborstels, een flinke voorraad tandpasta, zeep, shampoo, kammen etc. gekocht. En voor alle families blokken zeep om de kleding te wassen. Eduard, namens de kinderen dankjewel.
We zijn dan ook begonnen met handen wassen en tanden poetsen. Omdat wij de enige waren met ervaring hoe je dit moet aanpakken met 60 tot 70 kinderen hebben we dit wat naar ons toe getrokken. We hebben 4 rijen gemaakt, ze allemaal een tandenborstel met tandpasta gegeven en doorverwezen naar een vrije plek waar ze konden poetsen en waar wij ze hielpen. Daarna terug in de rij, spoelen en handen en gezicht wassen. En het was me toch een feest. We hadden maar net genoeg tandenborstels. Uiteraard kwamen er familieleden kijken die goedkeurend knikten. Later bleek dat er tandenborstels gestolen waren. Dus nu staat een van ons bij de poort om te voorkomen dat er tandenborstels verdwijnen.
Het afscheid liep anders dan gedacht maar daarover de volgende keer meer. Wij gaan lekker relaxen aan het strand.
Liefs Jacob en Colina
Daar zijn we alweer. Voor ons zit het werken erop. En pff, het was best moeilijk deze keer. Maar wel gaaf om mee te maken. En weer een ervaring rijker.
Vorige vrijdag zijn we niet naar school geweest. Het regende en onweerde enorm. En aangezien we een open air school hebben kon het les geven niet doorgaan. Dus we dachten, we gaan dan maar eerder naar Puskar. Toen we daar aankwamen begon het ook daar enorm te regenen. My en Johanna moesten nog naar een ander hotel. En wij snel naar binnen. Ons hotel heeft een binnenplaats, dus daar regende het ook enorm en toen ook nog een hagelbui. Zit je midden in de woestijn. Je verwacht het niet. Blijkbaar ook bijzonder voor de hotelmedewerkers want die stonden met hun mobiel alles te filmen en gingen de hagelstenen proeven. Toen het droog was wilden we ergens gaan eten buiten het hotel maar voor de ingang van het hotel stond zeker 30 cm water. Tja, wat te doen. Er doorheen leek ons geen aantrekkelijk idee met al het vuil wat erin dreef. Via een smalle rand, over een afscheiding geklommen en daarna via een balkon verder geklommen naar een droog gedeelte. Een waar survival maar geen natte voeten.
Deze week zijn we dan echt begonnen met de second grade. Linnea uit Zweden, die net is gearriveerd, gaan we inwerken zodat zij het kan overnemen met iemand anders. Het begint nu echt goed te lopen. En vooral mooi om progressie te zien bij de kinderen.
Een van onze favoriete jongens is Viki. De 1e week is hij 1 keer geweest. Smerig, vieze kleding aan en volgens ons een lijmsnuiver. Hij is echt een outsider en ook ouder dan de andere kinderen. De 2e week is hij ook een keer geweest en in de 3e week zagen we hem elke dag. Schoon shirtje aan en de haren netjes gekamd en gewassen. Hij wil zo graag iets leren en doet erg zijn best. Mooi om te zien. Maar om wat voor reden dan ook de 4e week hebben we hem niet meer gezien.
Jothi, een meisje van rond de 7, is ook een favoriet. Ze leeft in haar eigen wereld. Ze kan de A bijna schrijven. Altijd rustig aanwezig, praat nauwelijks. We denken dat ze wat autistisch is. Omdat we de groep hebben opgesplitst en nu de 2nd grade doen hebben we haar helaas in de first grade achter moeten laten.
Onze groep is nu stukken kleiner waardoor we veel meer gestructureerd les kunnen geven. We hebben onder andere gewerkt met post its. My name is….., what is your name? Ze vonden het prachtig om te doen en om elkaar te vragen naar de naam. Het benoemen van de letters blijft lastig. Zodra we het alfabet in een andere volgorde zetten weten ze het niet meer. De vrijdag hebben we benoemd tot de test en funny Friday. Op die dag gebruiken we papier. Om te beoordelen wat ze hebben geleerd doen we een soort van funny test. Dat werkt goed en ze vinden het leuk om te doen.
Tijdens het les geven moeten we ook nog regelmatig geiten en honden wegjagen die de les komen verstoren. Of wat al te opdringerige toeschouwers die op het muurtje gaan zitten verwijderen. Netjes vragen heeft geen effect. Meestal doe ik net alsof ik een steen oppak en dan vliegen ze weg. Soms toch maar the Indian way.
We delen 2 keer per week bananen uit. In de toekomst is het de bedoeling dat een van de vrouwen uit hun gemeenschap voor de kinderen elke dag een voedzame lunch gaat maken. Alleen zover is het nog niet.
Ook de distributie van 2e hands kinderkleding gebeurd zo nu en dan wanneer er voldoende is binnen gebracht. Probleem is dat de ouders de gekregen kinderkleding verkopen en van dat geld alcohol en tabak kopen.
En het goede nieuws is, we hebben water. Omdat de overheid nog geen aanstalten maakt om het gebouw op het water aan te sluiten hebben een paar puber jongens uit de buurt de watertank schoon gemaakt. Phillip en Emiel hebben water gekocht om de tank te vullen. De tractor met daarachter een tank met water kwam vorige week dinsdag het schoolplein op rijden om de tank te vullen.
Wij hebben 80 tandenborstels, een flinke voorraad tandpasta, zeep, shampoo, kammen etc. gekocht. En voor alle families blokken zeep om de kleding te wassen. Eduard, namens de kinderen dankjewel.
We zijn dan ook begonnen met handen wassen en tanden poetsen. Omdat wij de enige waren met ervaring hoe je dit moet aanpakken met 60 tot 70 kinderen hebben we dit wat naar ons toe getrokken. We hebben 4 rijen gemaakt, ze allemaal een tandenborstel met tandpasta gegeven en doorverwezen naar een vrije plek waar ze konden poetsen en waar wij ze hielpen. Daarna terug in de rij, spoelen en handen en gezicht wassen. En het was me toch een feest. We hadden maar net genoeg tandenborstels. Uiteraard kwamen er familieleden kijken die goedkeurend knikten. Later bleek dat er tandenborstels gestolen waren. Dus nu staat een van ons bij de poort om te voorkomen dat er tandenborstels verdwijnen.
Het afscheid liep anders dan gedacht maar daarover de volgende keer meer. Wij gaan lekker relaxen aan het strand.
Liefs Jacob en Colina
-
10 Maart 2014 - 11:58
Pascal:
Fantastisch om weer te lezen jacob en Coco ;-). Wat zijn jullie goed bezig! -
10 Maart 2014 - 12:43
Helma:
Wat hebben jullie weer goed werk verricht, en zulke mooie foto's het zijn zulke lieve schatjes
Geniet van jullie rust.
DK -
10 Maart 2014 - 15:16
Tonny:
leuk om weer over jullie ervaringen te lezen. Na gedane arbeid is het goud rusten. Dus geniet ervan. -
10 Maart 2014 - 21:06
Harm:
Dag schatten,
Geven jullie nu alweer de pijp aan Maarten??
Ongelofelijk, het prachtstel kiest voor een kuub zand en zout water in plaats van op een openbare vuilnisbelt verder les te geven aan hangjongeren met te lang haar.
Vishnu denkt het hare ervan, niet voor niets hagelt het bij jullie hotel. Wat een bende!
Blijft bijzonder en eigenlijk onvoorstelbaar wat jullie steeds weer mee maken.
Straks weer fijn op jullie eigen gasbelt, kom wel ff tandenborstels brengen.
Veel plezier nog en gelukkig weer tot gauw XXXh
-
10 Maart 2014 - 21:24
Frits Feddema:
Wat een mooie verhalen, en wat een totaal andere wereld. Wederom besef je dan in welke weelde wij leven.
Respect voor jullie! -
12 Maart 2014 - 08:53
Hilke:
Ik loop een beetje achter maar heerlijke verhalen om te lezen.zulke avonturen maak je niet dagelijks mee, Maar wel super leuk denk ik.Geniet maar lekker van het strand dubbel en dwars verdiend en tot gauw
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
